2 AYLIK KÜLTÜR, EDEBİYAT DERGİSİ

Editör'den

Yıllar önce ehliyet alıp kendimi F1 pilotu sanmaya başladığımda babamın bir sözü beni kendime getirirdi. "Eline benzin bulaştı, başımıza şoför kesildin." Ne kadar doğru değil mi? Eğer bir işe başladıysanız ve gerçekten yüreğinizle çalışıyorsanız mutlaka kendinizi o konuda söz söyleme hakkına sahip hissedersiniz. Kendimi bildim bileli okurum ama açık söylemek gerekirse yazmaya 3 yıl önce Kahve Molası ile başladım. İnternet serüveni sürerken yanına eklediğimiz bu dergi de hayata geçince ister istemez yayıncı kimliğini de aldım. Dolayısıyla yayıncılık, yayını sürdürme, ayakta kalma, daha iyiye ulaşma, en iyisini yapma konularında ben ve arkadaşlarım yoğun bir biçimde beyin jimnastiği yapar olduk. Dört ay önce ilk sayımızın hazırlıklarını yaparken yaptığımız fizibilite hesaplarına, şu yazıyı yazdığım üçüncü sayının baskı arifesinde henüz ulaşamadık. Nedenleri tartışırken söz dönüp dolaşıp tek bir yerde yoğunlaştı. REKLAM. Böylece kapak konumuz da ortaya çıktı. Pek çok değişik fikrin arasında, biz ve bizim gibi yayınlar için en hayati konuya dikkat çekelim istedik.

BUL REKLAMI AL PARAYI!..

Yok aslında bir ödül vaat etmiyoruz. Ama içeri girip baktığınızda olmayan, alamadığımız reklamları görmenizi en azından hayal etmenizi istiyoruz. Gelinen noktada pek çok konuda yaşanan yanlış algılamanın kurbanı oluyoruz galiba. Lütfen bundan sonra yazacaklarımı Kahve Molası Dergisi özelinde değil, tüm bağımsız yayınlar için okuyup değerlendiriniz.

Amatör ve profesyonel arasında ki ayrımı acemi ve usta arasındaki ayrımla bir tutan bir zihniyete sahibiz maalesef. Oysa kelime anlamlarını tek tek incelediğimizde çok güzel betimlemeler yapabiliyoruz. Fakat aynı sözcükleri birer sıfat halinde kullandığımızda çağrıştırdığı anlamlar bakışımızı, davranış biçimimizi etkiliyor. Amatör yazar, amatör yayın, amatör editör tamlamaları özünde çok doğru. Evet biz amatörüz. Ve her amatör gibi tek kuruş getiri beklemeksizin sadece yüreğimizle, yaşamımızı sürdürecek işlerimizden ayırabildiğimiz zamanlarda ürettiklerimizi paylaşıyoruz. Ama seçiciyiz. Sadece gönlümüzden geçenleri döktüğümüz yazılarımızı doğru yerde değerlendirmek istiyoruz. Yazarak kazanmak bir hedef hepimiz için ama hiçbir zaman bir amaç değil. Evet amatörüz ama en az bir profesyonel kadar yaptığımız işi ciddiye alıyoruz. Bunu anlamak için şu derginin sayfaları arasında dolanmak bile yeter.

Yalan yok. Evet, ticari bir beklenti içindeyiz. Ancak at, yat, kat almak için değil; KMD'nin yaşamını sürdürebilmek için... Ayrıca KMD gibi yayınların ayakta kalmasına çalışmalı, onun kucak açtığı amatörleri desteklemeliyiz. Uygarlığın temel taşlarından sanat ve edebiyata yatırım yapmalı, özgür ve olumlu düşüncenin yollarını açmalıyız. Eğer her konuda gerçekten amatörseniz tek ayakta kalma şansınız yayınınıza alacağınız reklamlardan geçiyor. Desteği acıma duygusu ile karıştırmayı gayet iyi biliyoruz. Oysa sanata edebiyata yapılacak desteğin o acıma duygusunu canlı tutan öğelerin üstesinden gelebilmek için bir araç olduğunu hiç aklımıza getirmiyoruz. Okuyan, yazan, düşünen, düşündüklerini özgürce paylaşan insanların yaşadığı mutlu bir topluma ulaşmak için tüm amatörlere destek olunmasını savunuyoruz.

Reklamverenlere ulaşıp kendimizi anlatmaya çalıştığımızda karşımıza konulan kriterlerin onlarca dergi yayınlayan büyük kurumlarla aynı olmasına doğrusu üzülüyoruz. En az onlar kadar iyi işler çıkarabildiğimizi ispatlamaya çalışırken sıranın en sonuna konulmaya doğrusu tahammül edemiyoruz. Peki nedir istediğimiz? Biz eserlerimizi özgürce sergileyeceğimiz bu yayınları basabilmek, dağıtabilmek, daha çok okura ulaşabilmek ve günü kurtarmaya çalışmak yerine "Bir sonraki sayıda daha iyiyi nasıl buluruz?"a yoğunlaşabilmek istiyoruz. Maliyetlerimiz belli. Bu işi kotarabilmek için gereken tutar, reklamverenin bir gün içinde çeşitli televizyonlarda yayınladığı onlarca reklam spotundan sadece birkaç tanesinin maliyeti. O taraftan bakınca belki bir hiç ama bizim tarafımızdan bakılınca koskoca bir emeğin karşılığı, geceleri huzur içinde uyumanın bedeli, iyi bir iş çıkarmanın huzuru. Reklamverenlerden tek istediğimiz, bizi anlatmak için bir imkan vermeleri, gerisinin çok kolay olduğunu göreceksiniz.

Evet dostlar, bu sayıda duruma biraz ciddi yaklaşmaya çalıştım. Anladığınız gibi durum hiç kapaktaki gibi toz pembe değil. Yani, BUL REKLAMI AL PARAYI!.. rengindeyiz.

Bir sonraki sayıda buluşuncaya kadar bulunduğunuz yerden bir adım öne çıkın. Sevgiyle…

Cem Özbatur

Yukarı